Kategoria: Aktualności

15 czerwca to Dzień Wiatru. Po raz pierwszy obchodziliśmy to święto w 2007 roku. Zainaugurowały je Europejskie Stowarzyszenie Energetyki Wiatrowej (EWEA) oraz Światowa Rada Energetyki Wiatrowej (GWEC). Początkowo był świętem europejskim, ale od 2009 roku zyskał zasięg światowy.

Czym jest wiatr?

Wiatr to poziomy lub prawie poziomy (w stosunku do powierzchni ziemi) ruch powietrza, który wywołują: różnica ciśnień, zmiany temperatury oraz różnice w ukształtowaniu powierzchni. Występuje zawsze, gdy wyż baryczny spotyka się z niżem i wieje w stronę niższego ciśnienia. Im to spotkanie jest bliższe, tym wiatr jest silniejszy. Wiatry powstają także w miejscach, które charakteryzują się zróżnicowaną rzeźbą terenu – terenach górskich czy nadmorskich. Prędkość wiatru podaje się w m/s lub km/h.
Wyróżniamy wiele rodzajów wiatrów: pasaty, monsuny, lokalne (fen, wiatr bora, mistral, bryzy, cyklony, cyklony tropikalne, tajfuny, huragany, willy-willies…). Rodzaje wiatru klasyfikuje się również w 12-stopniowej skali Beauforta.

Jak przyroda wykorzystuje wiatr?

Natura świetnie przystosowała się do zmiennych warunków wietrznych. Prądy powietrza wykorzystywane są przez niektóre ptaki do szybowania, sępom pomagają w polowaniu, a stadom bocianów w ich sezonowych wędrówkach. Babie lato, czyli nici przędne niektórych pająków, unoszone są wraz z pajęczymi podróżnikami przez wiatr, czasem nawet na odległość kilkuset kilometrów. Rośliny zaś często zapylane są dzięki temu, że wiatr roznosi ich zarodniki.

W jaki sposób możemy wykorzystać energię wiatru?

Energia wiatru jest jednym z niekopalnych odnawialnych źródeł energii (OZE), do których należą także energia pochodząca ze słońca i wody. OZE są powszechnie dostępne, niewyczerpywalne i produkują zieloną (ekologiczną) energię.
Wiatr jest czystym źródłem energii, nie emitującym żadnych zanieczyszczeń. Energia kinetyczna, powstająca w wyniku przemieszczania się mas powietrza, jest przekształcana w energię elektryczną za pomocą turbin wiatrowych, wykorzystywana jako energia mechaniczna w wiatrakach i pompach wiatrowych, jest także źródłem napędu dla pływających ożaglowanych jednostek.

Jakie korzyści płyną z wykorzystywania energii wiatrowej?

• chronimy środowisko naturalne,
• mamy wpływ na poprawę jakości powietrza,
• zmniejszamy emisję zanieczyszczeń do atmosfery,
• nie produkujemy odpadów,
• nie degradujemy terenu,
• nie marnujemy wody,
• przeciwdziałamy powstawaniu zmian klimatycznych,
• mamy wpływ na rosnące globalne ocieplenie,
• zwiększamy bezpieczeństwo energetyczne kraju, zmniejszając nasze zapotrzebowanie na importowaną energię,
• oszczędzamy pieniądze, płacąc niższe rachunki,
• inwestując w OZE, rozwijamy regiony,
• możemy wykorzystać tereny zanieczyszczone oraz nieużytki.

Czy pozyskiwanie energii z wiatru na wady?

Niestety kilka tak, jednak w porównaniu do liczby zalet, warto przemyśleć wdrożenie takiego rozwiązania. Co można wymienić wśród wad?

• wysokie koszty inwestycji,
• cykliczność pracy spowodowana zmienną prędkością wiatru,
• wytwarzanie hałasu,
• wpływ na wygląd krajobrazu.

Energii wiatrowej nie da się z sukcesem wykorzystywać wszędzie. Aby móc produkować z niej prąd, potrzebne są odpowiednie warunki:

• stałe występowanie wiatru o prędkości zazwyczaj od 5 do 25 m/s, (optymalnie 15 – 20 m/s),
• lokalizacja, uwzględniająca szorstkość terenu oraz istniejące przeszkody terenowe, mające wpływ na przepływ wiatru.
• unikanie stref turbulentnych, w których zawirowania powietrza zmniejszają wydajność elektrowni, mogą również naruszać jej konstrukcję.

W Polsce najlepsze warunki na postawienie elektrowni panują na Pomorzu, Suwalszczyźnie, w Tatrach i w centralnej Polsce. Choć energetyka wiatrowa w naszym kraju ma dopiero dwie dekady, rozwija się coraz prężniej i odgrywa coraz znaczniejszą rolę w pozyskiwaniu energii z wiatru.

Jak działa miejska oczyszczalnia ścieków?

Wyprodukowane w gospodarstwach domowych ścieki spływają poprzez rury kanalizacyjne do większych rur zbiorczych. Te z kolei podłączone są do kanałów prowadzących poprzez główny kolektor do oczyszczalni, do tzw. komory zbiorczej.

Pierwszy etap oczyszczania ścieków to oczyszczanie mechaniczne. Ze ścieków oddzielane są najgrubsze frakcje zanieczyszczeń, możliwe do odseparowania na drodze procesów fizycznych. W pierwszej kolejności ścieki przepływają przez kraty, gdzie odcedzane są największe gabarytowo zanieczyszczenia, np. nierozłożone odpadki kuchenne, kawałki drewna, chusteczki, patyczki kosmetyczne itp. Należy tu zwrócić uwagę, że w ściekach pojawia się wiele ciał stałych, które nie powinny trafiać do kanalizacji, w szczególności są to: patyczki kosmetyczne, chusteczki higieniczne i często drobne śmieci.
Oddzielone w tej fazie zanieczyszczenia, po wstępnej higienizacji, trafiają na składowisko odpadów.

W następnej kolejności ścieki przepływają do obiektu nazywanego piaskownikiem. Rozmiar urządzenia został tak dobrany, aby spowolnić przepływ ścieków i spowodować zjawisko opadania (sedymentacji) części mineralnych niesionych razem ze ściekami.
Zasadę działania piaskownika obrazuje nurt rzeki. Tam, gdzie woda płynie szybko, jest w stanie unosić drobne substancje i przedmioty, natomiast tam, gdzie woda płynie leniwie i powoli, na dnie odkłada się materiał zamulając koryto.
Piaskownik zabudowany w Oczyszczalni w Zamościu jest dodatkowo napowietrzany. W wyniku napowietrzania oddzielane są tłuszcze, które po zebraniu trafiają do komory fermentacyjnej. Oddzielone części mineralne usuwane są następnie na składowisko odpadów.

Następnym etapem jest sedymentacja w osadnikach wstępnych, po której zakończeniu zanieczyszczenia zostają zredukowane o 25-30 %. Na tym etapie zostaje oddzielony osad wstępny który jest kierowany do procesu fermentacji.

Kolejny etap oczyszczania ścieków to oczyszczanie biologiczne. W tym etapie do oczyszczania zaprzęgamy wyspecjalizowane grupy mikroorganizmów, które są w stanie usunąć że ścieków zanieczyszczenia niedające się usunąć na drodze mechanicznej. Rozpoczyna się oczyszczanie właściwe, które jest biologicznym procesem z wykorzystaniem bakterii, żywiących się związkami węgla, azotu i fosforu. Dzięki nim następuje dalsze czyszczenie ścieku. Obumarłe bakterie i masa organiczna tworzą osad biologiczny – osad czynny.
Powstały na etapie oczyszczania biologicznego osad nadmierny zostaje zagęszczony i po połączeniu z tłuszczami oraz osadem wstępnym przepompowywany jest do komór fermentacyjnych.
Osady i tłuszcze, które trafiły do komór fermentacyjnych są podgrzewane i mieszane. Bakterie beztlenowe, mając zapewnione odpowiednie warunki, wytwarzają biogaz, który służy do produkcji ciepła i energii elektrycznej, wykorzystywanej następnie przez oczyszczalnie ścieków.
Po zakończeniu procesu fermentacji osad trafia do stacji odwadniania. Tam osiąga odpowiedni poziom zawartości suchej masy. Poddawany jest higienizacji. Osad po wykonaniu szeregu badań jest zagospodarowany rolniczo.
Mieszanina oczyszczonego ścieku oraz osadu biologicznego trafia do osadników wtórnych, które odseparowują oczyszczony ściek od reszty osadu.

Końcowym etapem procesu oczyszczania jest kontrola jakości ścieku. Sprawdza się go pod kątem stopnia zanieczyszczenia i przekazuje do odbiornika, np. do rzek lub stosuje jako wodę technologiczną w oczyszczalni ścieków. Obróbka ścieków pozwala na ponowne ich wykorzystanie poza gospodarstwem domowym do rozmaitych celów, np. w rolnictwie.

Zachęcamy do przeczytania informacji na temat naszej oczyszczalni ścieków: https://www.pgk.zamosc.pl/oczyszczalnia-sciekow-zamosc/

Woda wraca – dbajmy o nią!

Dzień ten jest okazją do przypomnienia wszystkim, jak cenne są oceany dla życia na Ziemi, jak ważne role spełniają. Są przecież nie tylko źródłem pożywienia dla 3 miliardów ludzi, ale także regulują klimat, produkują tlen, pochłaniają i magazynują dwutlenek węgla, są domem dla tysięcy różnych gatunków zwierząt morskich. Spotkać w nich można: gąbki, koralowce, plankton, kryl, wieloszczety, szkarłupnie: strzykwy, jeżowce, wężowidła, mięczaki: ośmiornice, dziesięciornice, ryby, skorupiaki, walenie: wieloryby, delfiny, wodorosty.
Niestety, na skutek działalności człowieka, dochodzi do degradacji ekosystemów morskich. Co roku do oceanów trafia nawet do 12 mln ton tworzyw sztucznych, w tym mikrodrobin plastiku. Zanieczyszczenia, które wytwarzamy, powodują topnienie lodowców i podnoszenie poziomu wody, nagrzewanie oceanu, zmiany w jego chemii. Giną całe ekosystemy, rafy koralowe, zwierzęta.

Jak możemy chronić oceany?

1. Zmniejszmy swój ślad węglowy, zredukujmy emisję dwutlenku węgla.
2. Oszczędzajmy energię.
3. Zużywajmy mniej wody.
4. Jak najczęściej korzystajmy ze środków transportu przyjaznych środowisku.
5. Oszczędzajmy papier, chrońmy lasy, to one – kumulując CO2 – chronią nas przed narastaniem globalnego ocieplenia.
6. Ograniczmy zużycie plastiku.
7. Starannie segregujmy odpady.
8. Kupujmy świadomie – czytajmy etykiety, wybierajmy ryby z niebieskim certyfikatem MSC, zielonym certyfikatem ASC, które gwarantują, że ryby pochodzą z odpowiedzialnych, stabilnych łowisk i hodowli.

Z okazji święta, przygotowaliśmy dla was kilka ciekawostek o oceanach. Czy wiecie, że…?

• Oceany zajmują prawie 71% powierzchni Ziemi.
• Mamy 5 oceanów: O. Spokojny (Pacyfik), O. Atlantycki, O. Indyjski, O. Południowy, O. Arktyczny.
  Pacyfik jest największym oceanem, zajmuje ok. 30% powierzchni Ziemi. Nazwa Pacyfik pochodzi od łacińskiego Tepre Pacificum, czyli „spokojne morze”. W najszerszym punkcie, Pacyfik jest pięć razy szerszy niż Księżyc.
• 7 proc. powierzchni oceanów pokryte jest lodem.
• Oceany zawierają ok. 1,34 miliarda kilometrów sześciennych wody, czyli ok. 97% wody ziemskiej.
• Naukowcy zbadali do tej pory mniej niż 5% oceanów.
• Rośliny oceaniczne, głównie glony, produkują 70-80% tlenu i to one dostarczają nam najwięcej świeżego powietrza.
• Najgłębszym miejscem we wszystkich oceanach jest Rów Mariański, znajdujący się w zachodniej części Oceanu Spokojnego. Ma 10.984 m głębokości. Dno Rowu odwiedziły do tej pory jedynie 3 osoby.
• Średnie zasolenie oceanów to ok. 3,5%.
• Jedna góra lodowa zawiera ok. 100 miliardów litrów wody. Taka ilość zaspokaja zapotrzebowanie miliona osób przez 5 lat.
• Gdyby stopniał cały lód, poziom oceanów podniósłby się o 26 pięter.
• Są miejsca, gdzie woda oceaniczna ma nawet 400 st. C. Wypływa pod dużym ciśnieniem z kominów hydrotermalnych, dlatego się nie gotuje.
• 90% aktywności wulkanicznej występuje w oceanach.
• Na dnie oceanów leży ok. 3 milionów wraków statków z różnych okresów historycznych.
• W oceanach znajduje się ok. 20 milionów ton złota, większość jednak występuje w postaci atomów o niewielkim stężeniu w wodzie, choć zdarzają się też drobne bryłki, np. w okolicach Alaski.
• Prawie 97 proc. kabli, którymi przekazywany jest internet, leży na dnie oceanów.

Pamiętajmy – mamy wpływ na kondycję oceanów i całej planety. Nawet niewielka zmiana codziennych przyzwyczajeń zrobi ogromną różnicę dla naszego środowiska.

Elektrośmieci, nazywane inaczej ZSEE – zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny, to wszystkie zepsute, nienadające się do użytku, niepotrzebne urządzenia elektryczne i elektroniczne, zasilane na prąd lub na baterie, np. zepsute, zużyte lub przestarzałe pralki, lodówki, telefony, komputery, zabawki, gadżety elektroniczne, drobne urządzenia AGD, a także zużyte świetlówki, LED czy baterie.

Elektrośmieci można podzielić na kilka grup:

• sprzęt RTV: telewizory, radioodbiorniki, magnetofony, kamery, odtwarzacze video, DVD, sprzęty hi-fi, dyktafony, wzmacniacze, instrumenty muzyczne,
• urządzenia AGD (wielkogabarytowe): lodówki, chłodziarki, zamrażarki, pralki, suszarki do ubrań, zmywarki, kuchenki elektryczne, piekarniki, grzejniki elektryczne, klimatyzatory, wentylatory,
• urządzenia AGD (małogabarytowe): odkurzacze, żelazka, miksery, tostery, frytkownice, gofrownice, rozdrabniacze, młynki do kawy, noże elektryczne, suszarki, depilatory, golarki, zegarki, wagi,
• narzędzia elektryczne i elektroniczne: wiertarki, narzędzia do nitowania, skręcania, spawania, lutowania, rozpylania, kosiarki, piły, narzędzia do obróbki drewna i metalu, maszyny do szycia,
• sprzęt teleinformatyczny i telekomunikacyjny: komputery, drukarki, laptopy, kopiarki, kalkulatory, faksy, terminale, wszystkie aparaty telefoniczne,
• sprzęt oświetleniowy: świetlówki, żarówki energooszczędne, lampy wyładowcze, żyrandole,
• zabawki: kolejki elektryczne, tory wyścigowe, gry video, gry kieszonkowe, zabawki sterowane,
• sprzęt sportowy i rekreacyjny: komputerowo sterowane urządzenia do ćwiczeń sportowych, automaty na żetony,
• przyrządy i elektryczne urządzenia medyczne,
• przyrządy do kontroli: czujniki dymu, regulatory ciepła, termostaty, urządzenia pomiarowe i panele kontrolne,
• automaty vendingowe i inne wydające: kawomaty, z przekąskami, bankomaty.

Dlaczego należy oddawać elektrośmieci do specjalnych punktów?

Elektrośmieci zawierają wiele substancji, które są bardzo szkodliwe dla naszego zdrowia i życia, a także dla środowiska, m. in.: rtęć, azbest, ołów, czy kadm. Cześć z nich może przez długi czas zatruwać nasze organizmy. Nie wolno składować ani tym bardziej samodzielnie rozmontowywać czy niszczyć elektrośmieci, ich utylizacją zajmują się specjalne punkty.

Recykling elektrośmieci

Ze zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, specjalistyczne firmy mogą odzyskać wiele przydatnych części, surowców (szkło, metal, plastik) oraz cennych metali, np. złoto, srebro i miedź, a następnie ponownie wykorzystać, dzięki czemu ogranicza się wydobywanie surowców naturalnych.

Gdzie oddać elektrośmieci?

Duże sprzęty można przekazać w czasie ich gminnej zbiórki (harmonogram odbioru elektrośmieci znajduje się tutaj: https://www.pgk.zamosc.pl/harmonogramy/), do gminnych punktów zbiórek elektrośmieci, bądź też zamówić odbiór w specjalistycznej firmie, zajmującej się utylizacją elektrośmieci.
Niektóre sklepy sprzedające elektrosprzęt oferują odbiór starego urządzenia przy dostawie nowego.
W centrach handlowych czy hipermarketach można znaleźć punkty przyjmujące elektrośmieci.
Także w niektórych aptekach, przy zakupie nowego sprzętu, można oddać jeden, tego samego rodzaju.
Zużyte elektrośmieci przyjmują ich skupy oraz niektóre skupy złomu i punkty napraw, pozyskujące w ten sposób części zamienne.

Za wyrzucenie elektrośmieci do zwykłego kontenera grozi kara pieniężna nawet do 5.000 zł.

Chrońmy siebie i środowisko – zadbajmy o właściwą utylizację elektrośmieci

MIT – Ochrona środowiska jest uciążliwa

Ochrona środowiska polega na dokonywaniu prostych wyborów i wyrobieniu w sobie właściwych nawyków: recyklingu, odzysku surowców, dawania produktom „drugiego życia”, ograniczenia wydobycia surowców naturalnych i nadmiernego eksploatowania środowiska itp. Zamiast torebki foliowej, wybierzmy papierową, zamiast wody butelkowanej – pijmy kranówkę, zamiast toreb plastikowych, na zakupy zabierajmy materiałowe, kupując kawę na wynos – nalejmy ją do własnego termicznego kubka. Warto czasem skorzystać z komunikacji miejskiej, roweru czy spaceru, by oszczędzić środowisku emisji dodatkowych spalin itd.

MIT – Ochrona środowiska jest kosztowna

Kosztem jest zakupienie pojemników do segregacji odpadów. Dalej mamy same oszczędności: oszczędzamy dzięki temu, iż wykorzystujemy produkty wielokrotnego użytku, segregujemy odpady, kupujemy tylko tyle, ile potrzebujemy, nie produkujemy nadmiernej ilości odpadów, rezygnujemy z produktów, które możemy zastąpić innymi, np. wodę butelkowaną zamieniamy na wodę z kranu, foliową reklamówke – zrywkę zamieniamy na materiałowy woreczek wielorazowego użytku, śniadanie do pracy czy szkoły pakujemy w pojemniczek zamiast w papier itd. Nasze babcie i dziadkowie wiedzieli, jak być less waste, bierzmy z nich przykład:
https://www.pgk.zamosc.pl/aktualnosci/byc-zero-waste-babcie-i-ich-niesmiertelne-patenty/

MIT – Zwykły człowiek nie ma wpływu na ochronę środowiska

Ochrona środowiska zaczyna się w domu każdego z nas. Postępując właściwie, zgodnie z zasadami bycia eko, edukując młodsze pokolenia, zachęcając innych do życia w duchu less waste czy eko-friendly – mamy ogromny wpływ na nasze otoczenie.

MIT – Segregacja śmieci jest bezskuteczna

Selektywne zbieranie śmieci ma wpływ na stan środowiska naturalnego. Wyodrębnienie odpadów biodegradowalnych, nadających się do recyklingu i powtórnego wykorzystania surowca, skutkuje zmniejszeniem ilości śmieci, składowanych na wysypiskach. Powtórne wykorzystanie odzyskanych materiałów zmniejsza konieczność prowadzenia eksploatacji złóż naturalnych, która negatywnie wpływa na środowisko. https://www.pgk.zamosc.pl/aktualnosci/dlaczego-warto-segregowac-odpady-2/

MIT – Wszystkie odpady trafiają do jednej śmieciarki i są mieszane

Odpady z poszczególnych kontenerów, co prawda są wrzucane do tej samej komory w śmieciarce, jednak nie oznacza to, że cały nasz wysiłek związany z segregacją idzie na marne. Śmieciarki mają wnętrza podzielone na kilka różnych sektorów, przeznaczonych do przewożenia poszczególnych rodzajów odpadów. Niekiedy po konkretne frakcje podjeżdżają osobne pojazdy.

MIT – Pojemniki do segregacji zajmują za dużo miejsca

Wymaganych 5 koszy na segregowane odpady zajmuje faktycznie więcej miejsca. Jednak na rynku dostępnych jest wiele typów pojemników: obrotowe, z przegródkami, ustawiane jeden na drugim, przeróżnych kształtów i rozmiarów. https://fb.watch/5JJ6lRVsQg/

Pojemniki na papier i szkło możemy umieścić w innym miejscu, tam, gdzie produkuje się najwięcej tego typu odpadów, np. kosz na papier można postawić przy biurku czy w miejscu, gdzie odkładamy gazety. Warto pamiętać, jaki papier nadaje się do wyrzucenia do tego pojemnika.
https://www.pgk.zamosc.pl/aktualnosci/co-sie-dzieje-z-segregowanymi-odpadami-papier/

MIT – Elektroodpady nie są niebezpieczne

Telewizor czy stary komputer to urządzenia elektroniczne, w których znajduje się wiele szkodliwych substancji, nie tylko zanieczyszczających środowisko, ale też stanowiących bezpośrednie zagrożenie dla naszego zdrowia i życia. Znaleźć w nich można np. ołów, rtęć, nikiel czy brom. Nie bez powodu istnieją firmy, które zajmują się zbiórką i profesjonalnie utylizacją elektrośmieci.

MIT – Kompostowanie nie wpływa na obniżenie opłat odbioru odpadów

Przydomowy kompostownik, w którym można pozbyć się resztek biodegradowalnych, pozwala obniżyć koszty odbioru śmieci. Jak segregować odpady bio?
https://www.pgk.zamosc.pl/aktualnosci/bio-jak-segregowac-odpady-biodegradowalne/

Co wrzucamy do kompostownika?
https://www.pgk.zamosc.pl/aktualnosci/przydomowy-kompostownik/

Ekologiczne wybory naprawdę się opłacają i przynoszą korzyści finansowe, nawet jeśli początkowo wymagają pewnych nakładów. Warto stosować rozwiązania, dzięki którym i nasz portfel, i nasze środowisko będą zadowolone – tych powodów nie można lekceważyć.

Tego typu usługi mogą być świadczone przez jednostkę organizacyjną z poziomu gminy oraz przedsiębiorstwo prywatne, mające wpis do rejestru Bazy danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami (BDO). Kierujący pojazdem, odbierając odpady, ma obowiązek posiadać – w trakcie ich przewozu – potwierdzenie wygenerowane z BDO, które umożliwia weryfikację informacji zawartych w karcie przekazania odpadów ze stanem rzeczywistym. Karta przekazania odpadów to podstawowy dokument dotyczący ewidencji odpadów, który jest dowodem prawidłowego ich przekazania do uprawnionych odbiorców.
Każda grupa odpadów posiada swój kod.

Odpady, segregowane w gospodarstwach domowych na poszczególne frakcje, przy odbiorze trafiają do osobnych przegród pojazdu lub zabierane są w odrębne dni. Harmonogramy wywozu ustalają gminy.

Odebrane odpady dowożone są do firm (recyklerów) specjalizujących się w recyklingu poszczególnych rodzajów frakcji. Są odpowiednio sprawdzane, ważone i opisywane. Następnie trafiają na specjalną taśmę, gdzie ponownie sie je sortuje, po czym przygotowuje do przetworzenia na półprodukty, które w przyszłości staną się nowymi artykułami. Również odpady zmieszane podlegają sortowaniu, wyławia się z nich wszystkie rzeczy, które mogą zostać poddane recyklingowi, aby jak najmniej nieprzetwarzalnych materiałów ostatecznie trafiło na składowisko.

Zasady transportowania odpadów:

• transport musi odbywać się w sposób uniemożliwiający mieszanie się poszczególnych rodzajów odpadów, chyba, że będą one kierowane w całości do przetwarzania w tym samym procesie,
• w czasie przewozu, odpady nie mogą rozprzestrzeniać się z pojazdu (wysypywać, wyciekać, pylić), brudzić jezdni czy wydzielać intensywnego odoru,
• odpady muszą być chronione przed czynnikami atmosferycznymi, zwłaszcza, jeśli te mogą powodować negatywne oddziaływanie przewożonego ładunku na środowisko lub życie i zdrowie ludzi,
• odpady muszą być odpowiednio zabezpieczone, ułożone lub umocowane, aby zapobiec ich przemieszczaniu i przewracaniu (chyba, że transportowane są luzem lub w cysternach),
• przed zmianą rodzaju transportowanych odpadów, przewoźnik ma obowiązek upewnić się, że pojazd nie zawiera pozostałości po poprzednim transporcie (chyba że pozostałości po wcześniejszym transporcie nie będą miały negatywnego wpływu na właściwości transportowanych obecnie odpadów i nie spowodują zagrożenia dla środowiska lub życia i zdrowia ludzi,
• odpady inne niż niebezpieczne, mogą być transportowane jednocześnie z odpadami niebezpiecznymi tylko wtedy, gdy nie mają ze sobą kontaktu,
• transport odpadów niebezpiecznych oraz wszelkie operacje związane z ich przemieszczaniem (np. klasyfikacja, pakowanie, znakowanie, załadunek czy rozładunek) wymagają nadzoru, zgodnie z zapisami Umowy Europejskiej (ADR),
• przewoźnik, podczas transportu, ma obowiązek posiadać przy sobie dokument potwierdzający rodzaj i legalność przewożonych odpadów,
• każdy pojazd przewożący odpady musi być odpowiednio oznaczony – w przewozach krajowych obowiązkowa jest tabliczka z napisem ODPAD, zaś z przewozach zagranicznych – tablica z literą A.

Rodzaje pojazdów wykorzystywane do przewozu odpadów:

• śmieciarki wielokomorowe – przeznaczone są do odbioru odpadów segregowanych, podlegających recyklingowi oraz bioodpadów,
• hakowce – przeznaczone do przewozu odpadów w kontenerach,
• bramowce – przeznaczone do wywozu odpadów w kontenerach,
• pojazdy asenizacyjne – przeznaczone do wywozu nieczystości ciekłych i obsługi kabin WC.

Szczegółowe wymagania dotyczące pojazdów przewożących odpady, w tym sposób ich oznakowania, dopuszczalny tonaż i możliwe sposoby transportu określa Rozporządzenie Ministra Środowiska z 24 stycznia 2018 roku.

Zakład Transportu Odpadów PGK Zamość dysponuje nowoczesnym sprzętem, własnym zapleczem warsztatowo – mechanicznym oraz profesjonalną kadrą. Dzięki temu świadczy usługi na najwyższym poziomie.

W skład naszego nowoczesnego specjalistycznego taboru samochodowego wchodzą:

• samochody do transportu zmieszanych odpadów komunalnych (śmieciarki, hakówki),
• pojazdy specjalistyczne, przystosowane do odbioru odpadów selektywnie zbieranych (np. szkło, makulatura, tworzywa sztuczne i metal, odpady biodegradowalne),
• jednostki asenizacyjne do odbioru nieczystości ciekłych.

ZTO PGK Zamość każdorazowo odbiera selektywnie zbierane odpady innym transportem. NIGDY nie mieszamy poszczególnych frakcji.

Szczegółowe informacje na temat ZTO znajdują się pod linkiem: https://www.pgk.zamosc.pl/informacje-o-zakladzie-oczyszczania-miasta-w-zamosciu/

Kanalizacja (system kanalizacyjny) to cała infrastruktura, służąca do zbierania, transportu, unieszkodliwiania oraz odprowadzania ścieków bytowo-gospodarczych oraz ścieków deszczowych z wykorzystaniem kanałów ściekowych. Na system kanalizacyjny składają się takie elementy, jak:

• instalacje kanalizacyjne w budynkach,
• przykanaliki łączące instalacje kanalizacyjne z sieciami,
• sieci kanalizacyjne: system rur, koryt, kolektorów, studzienek rewizyjnych itp.,
• oczyszczalnie ścieków,
• wyloty kanalizacyjne, które wprowadzają oczyszczone ścieki do odbiornika.

Kanalizację można podzielić na:

• wewnętrzną – obejmuje ona infrastrukturę kanalizacyjną, znajdującą się w obrębie budynku,
• zewnętrzną – czyli infrastrukturę znajdującą się poza budynkiem.

Systemy kanalizacyjne można podzielić również ze względu na liczbę sieci wchodzących w ich skład.

Kanalizacja ogólnospławna – wszystkie rodzaje ścieków z terenów objętych zasięgiem kanalizacji płyną wspólnym kanałem, którym trafiają do oczyszczalni.
Kanalizacja rozdzielcza – w jej skład wchodzą dwie odrębne sieci kanalizacyjne: sieć sanitarna, która obsługuje ścieki bytowo-gospodarcze, ewentualnie przemysłowe, a także sieć opadowa, do której spływa woda opadowa. Ścieki opadowe najczęściej przemieszczane są bezpośrednio do odbiornika, na przykład do rzeki, mogą być również wcześniej mechanicznie oczyszczone.
Kanalizacja półrozdzielcza – składa się z odrębnej sieci sanitarnej oraz opadowej. System taki wyposażony jest w separatory, pozwalające na przemieszczenie części ścieków opadowych z sieci opadowej do sieci sanitarnej. Dzięki temu, wymagające oczyszczenia ścieki opadowe, można skierować do oczyszczalni.

Systemy kanalizacyjne klasyfikuje się także ze względu na hydrauliczne warunki przepływu ścieków.

Kanalizacja grawitacyjna – budowana jest na obszarach charakteryzujących się wyraźnym spadkiem terenu w kierunku oczyszczalni ścieków. W takim systemie ścieki transportowane są pod wpływem grawitacji, pod warunkiem jednak, że prędkość przepływu ścieków jest co najmniej równa prędkości samooczyszczania z osadów (niezamulającej). Wariantem systemu grawitacyjnego jest kanalizacja grawitacyjno-pompowa, stosowana na przykład w sytuacji, gdy zachowanie płynnego transportu grawitacyjnego ścieków jest uniemożliwione przez występujące wzniesienie. W takim systemie, przy wykorzystaniu grawitacji, ścieki spływają do strefowych pompowni lub tłoczni, a następnie przewodami tranzytowymi przemieszczane są od oczyszczalni.
Kanalizacja ciśnieniowa – odprowadza do oczyszczalni ścieki bytowo-gospodarcze oraz przemysłowe, z pominięciem ścieków opadowych. System ten spotyka się na terenach o urozmaiconej rzeźbie, na których spływ ścieków odbywa się w obu kierunkach i tym samym wykluczone jest zastosowanie kanalizacji grawitacyjnej. Transport ścieków wymuszony jest pompami ściekowymi, które dodatkowo mogą być wyposażone w urządzenia rozdrabniające zanieczyszczenia stałe. Kanalizacja ciśnieniowa może być łączona z kanalizacją grawitacyjną oraz podciśnieniową.
Kanalizacja podciśnieniowa – stosowana jest na terenach o niewielkim zróżnicowaniu powierzchni, które uniemożliwiają spływ grawitacyjny ścieków do oczyszczalni. W systemie tym wytwarzane zostaje podciśnienie, a określona ilość powietrza, zasysana podczas wtłaczania ścieków pochodzących z gospodarstw domowych, umożliwia ich transport w rurociągach podciśnieniowych.

Jakie ścieki można odprowadzać do kanalizacji sanitarnej?

Wyłącznie ścieki, które powstają w wyniku funkcjonowania metabolizmu ludzkiego oraz działania gospodarstw domowych (ścieki bytowe). Ścieki przemysłowe mogą znaleźć się w miejskiej oczyszczalni wyjątkowo, jeśli zostaną wcześniej przeczyszczone przez specjalnie przystosowane oczyszczalnie. Zabronione jest również tłoczenie do kanalizacji sanitarnej ścieków opadowych, gdyż może to spowodować hydrauliczne przeciążenie kanalizacji oraz oczyszczalni.
Wyrzucanie do kanalizacji nieodpowiednich przedmiotów może powodować zmniejszenie możliwości przepływu oraz blokadę przewodów, narażając użytkowników na zatory i niedrożności, m.in.: wybijanie ścieków i zalewanie nimi piwnic budynków, brak odprowadzania ścieków, uciążliwy, przykry zapach z kanalizacji, wypływ ścieków poprzez studzienki kanalizacyjne i skażenie środowiska naturalnego, zalewanie oczyszczalni ścieków, wypłukiwanie biologicznego osadu czynnego z oczyszczalni itp.

Jakie przedmioty nie mogą być wyrzucane do kanalizacji:

• materiały budowlane (gruz, cegły, popiół itp.),
• torebki foliowe,
• artykuły higieniczne (patyczki kosmetyczne, pieluchy jednorazowe, podpaski, tampony, chusteczki nawilżane, waciki itp.),
• zużyte oleje (tłuszcz nie rozpuszcza się w wodzie, osadza się na rurach zmniejszając ich średnicę),
• rozpuszczalniki,
• chemikalia,
• resztki jedzenia (w ten sposób przyciąga się żyjące w kanałach szczury i pomaga w ich rozmnażaniu),
• odpady kuchenne,
• części owoców,
• niedopałki papierosów,
• włosy,
• tekstylia,
• materiały opatrunkowe i lekarstwa,
• żwir z kuwety,
• przewody elektryczne,
• baterie itd.

Pamiętajmy!

Usuwanie awarii jest czasochłonne i uniemożliwia prawidłowe korzystanie z kanalizacji, co bywa wielkim utrudnieniem w codziennym funkcjonowaniu.

Naprawy często wiążą się z koniecznością rozkopania terenu, co powoduje utrudnienia w ruchu pieszym i drogowym.

Awarie urządzeń i konieczność przeprowadzenia ich naprawy/wymiany wpływają na wzrost kosztu oczyszczania ścieków.

Każdy użytkownik sieci kanalizacyjnej jest za nią odpowiedzialny i ma wpływ na ilości powstających awarii. Przestrzegajmy zasad korzystania z kanalizacji.

Był rok 1809. Konkurs wygrał pomysłodawca, który zaproponował pakowanie żywności do słoików, zamykanych na metalowe wieczka i wekowanych. Ten właśnie rok jest uważany za rok narodzin konserwy.

Przez długie lata pomysł pakowania żywności był dopracowywany, szukano przede wszystkim rozwiązania na skrócenie czasochłonnego procesu wekowania produktów. Puszki zaczęto wytwarzać z aluminium.

W latach 30 XX w., w Stanach Zjednoczonych opracowano pierwsze puszki do napojów. Podobnie jak szkło, aluminium lepiej niż plastik zatrzymuje dwutlenek węgla, dlatego napoje gazowane, zapakowane w puszki wolniej się wygazowują, a więc są smaczniejsze.

Aluminium to cenne tworzywo, które świetnie nadaje się do recyklingu. Jest materiałem permanentnym, może być odzyskiwane w nieskończoność, a w czasie obróbki nie zmienia swoich cech fizycznych. Jego skład chemiczny i właściwości pozostają stale takie same, jak w przypadku pierwotnego pozyskania, czyli przetworzenia z rudy boksytu. Bez względu na rozmiar, kolor czy kształt, jakość surowca nie ulega pogorszeniu.

Puszki to najczęściej poddawane recyklingowi opakowania na świecie. W Europie 75% puszek trafia do wtórnego obiegu, w Polsce recyklinguje się ich 8 na 10. Z 65 tys. puszek odzyskuje się tonę cennego surowca, który, po oczyszczeniu i sprasowaniu, przetapiany jest ponownie w hucie aluminium. Z puszek tworzone są wielkie aluminiowe bloki. W jednym takim bloku może znajdować się nawet 1,5 mln sztuk tych opakowań.

W porównaniu z wytworzeniem aluminium od zera, jego recykling pozwala zaoszczędzić nawet 95% energii. Wytworzenie 1t materiału ze złomu puszkowego daje oszczędność energii, jaka potrzebna jest do działania telefonu komórkowego przez cały dzień lub uniknąć emisji CO2 równej przejechaniu samochodem 1,5 km.

Przekazana do recyklingu puszka może trafić ponownie do sprzedaży już w ciągu 60 dni – jako nowe opakowanie, element ekspresu do kawy, telefonu, roweru bądź samochodu.

Stosując dobre praktyki, pozytywnie oddziałujemy na klimat i dbamy o środowisko, włączając się do walki z jego niepotrzebną degradacją. Wpływamy także na zmniejszenie nadmiernego wydobycia surowców naturalnych.

Pamiętajmy – puszki wyrzucamy do pojemników na metale i tworzywa sztuczne.

Wszyscy zyskujemy na recyklingu!

W 99 % ścieki składają się z wody, pozostałe znajdujące się w nich zanieczyszczenia stanowią niewielki procent.
Nieczystości znajdujące się w wodzie występują w różnych formach: stałej, płynnej lub gazowej. Mogą się w nich znaleźć substancje radioaktywne, chorobotwórcze (niebezpieczne wirusy i bakterie) czy środki farmakologiczne np. antybiotyki czy hormony.
Ze względu na dużą szkodliwość biologiczną wszystkich ścieków, przed odprowadzeniem do odbiornika muszą przejść oczyszczenie w oczyszczalniach.

Jakie ścieki wyróżniamy?

Ścieki komunalne – to wszystkie ścieki, trafiające do kanalizacji, niezależnie od ich źródła pochodzenia.

Ścieki (bytowo-gospodarcze) – powstają w trakcie użytkowania cieczy w domach mieszkalnych, budynkach gospodarczych czy miejscach użyteczności publicznej (szkołach, urzędach itp.). Należą do nich zawiesiny (odchody, wydzieliny błon śluzowych zwierząt i ludzi, resztki pożywienia), związki organiczne (cukry, białka, tłuszcze), związki chemiczne (środki do mycia, prania, oleje). Ścieki bytowo-gospodarcze dzieli się na tak zwaną wodę szarą (wszystkie ścieki niepochodzące z toalety, które charakteryzują się małym zanieczyszczeniem bakteriologicznym) oraz wodę czarną (ścieki pochodzące z toalet).

Ścieki przemysłowe – powstają w wyniku procesów zachodzących w zakładach przemysłowych. W zależności od prowadzanej działalności, mogą zawierać zarówno metale ciężkie, jak i drobnoustroje chorobotwórcze. Podzielić je można na organiczne (białka, węglowodany, tłuszcze, oleje, detergenty, produkty naftowe itp.) oraz nieorganiczne (zasady, kwasy nieorganiczne, metale ciężkie itp.).

Ścieki rolnicze – powstają z wód spływających z pól i gospodarstw wiejskich, zawierać mogą zarówno pestycydy i nawozy sztuczne, jak i niebezpieczne zanieczyszczenia organiczne oraz nieorganiczne.

Ścieki opadowe – pochodzą z opadów oraz roztopów, pojawiających się na terenach o utwardzonej i zanieczyszczonej powierzchni (np. tereny przemysłowe, handlowe, miejskie, portowe, lotniska, bazy transportowe, drogi czy parkingi), skąd – za pośrednictwem kanalizacji miejskiej – transportowane są do oczyszczalni.

Wody chłodnicze – to wody podgrzane, używane w procesach produkcyjnych do celów chłodzenia, które powodują tzw. zanieczyszczenie termiczne wód.

Ścieki surowe – to wszystkie rodzaje nieczystości, które trafiają do oczyszczalni i nie zostały jeszcze poddane procesowi oczyszczania.

Ścieki oczyszczone – to całkowicie oczyszczone ścieki, będące końcowym produktem procesów zachodzących w oczyszczalni, które można bezpiecznie odprowadzić do środowiska, np. poprzez przepompowanie ich do naturalnych zbiorników wodnych (rzek, jezior czy zbiorników retencyjnych).

Sposoby oczyszczania ścieków

• Sposoby mechaniczne: przecedzanie, rozdrabnianie, sedymentacja i floatacja.
• Sposoby fizyczno-chemiczne: koagulacja, elektroliza, sorpcja, utlenianie, zobojętnienie, redukcja.
• Sposoby biologiczne: wykorzystanie specjalnie wyselekcjonowanych mikroorganizmów.

Dlaczego należy oczyszczać ścieki?

Nieoczyszczone ścieki zagrażają zdrowiu i życiu ludzi oraz zwierząt, a także środowisku naturalnemu. Przedostając się do niego, mogą nieść za sobą katastrofy ekologiczne, często wieloletnią lub wręcz nieodwracalną degenerację środowiska. Szkodliwe są nie tylko surowe ścieki, ale również opary, które wydzielają zanieczyszczone wody.

Co zyskujemy oczyszczając ścieki?

• eliminujemy ryzyko wystąpienia problemów zdrowotnych,
• zapobiegamy zanieczyszczeniom rzek i wód gruntowych,
• zapobiegamy zanieczyszczeniu powietrza,
• możemy recyklingować oczyszczone ścieki,
• w procesie oczyszczania powstają osady ściekowe, bogate w substancje odżywcze i materię organiczną, które mogą zostać wykorzystane w charakterze nawozów użyźniających glebę (tylko osady oczyszczone z wszelkiego rodzaju toksyn). Więcej o osadzie, który u nas rolnicy mogą otrzymać bezpłatnie, można przeczytać tutaj:
  https://www.pgk.zamosc.pl/osad-sciekowy/

Oprócz typowych związków występujących w wodzie w sposób naturalny, bardzo często trafiają do niej także substancje pochodzące z działalności człowieka. Do najczęściej spotykanych zalicza się: żelazo, mangan, azotany i amoniak. Należą do głównych zanieczyszczeń, które wymagają usunięcia, zanim woda trafi do naszego użytku. Od czystości wody w dużej mierze zależy przecież nasze zdrowie. Dlatego tak ważne jest jej uzdatnianie oraz kontrola jakości nie tylko płynu, ale także sieci dystrybucyjnej, w której krąży, ponieważ jakość wody ma także wpływ na stan instalacji. (więcej…)