Autor: twojadmin

Był rok 1809. Konkurs wygrał pomysłodawca, który zaproponował pakowanie żywności do słoików, zamykanych na metalowe wieczka i wekowanych. Ten właśnie rok jest uważany za rok narodzin konserwy.

Przez długie lata pomysł pakowania żywności był dopracowywany, szukano przede wszystkim rozwiązania na skrócenie czasochłonnego procesu wekowania produktów. Puszki zaczęto wytwarzać z aluminium.

W latach 30 XX w., w Stanach Zjednoczonych opracowano pierwsze puszki do napojów. Podobnie jak szkło, aluminium lepiej niż plastik zatrzymuje dwutlenek węgla, dlatego napoje gazowane, zapakowane w puszki wolniej się wygazowują, a więc są smaczniejsze.

Aluminium to cenne tworzywo, które świetnie nadaje się do recyklingu. Jest materiałem permanentnym, może być odzyskiwane w nieskończoność, a w czasie obróbki nie zmienia swoich cech fizycznych. Jego skład chemiczny i właściwości pozostają stale takie same, jak w przypadku pierwotnego pozyskania, czyli przetworzenia z rudy boksytu. Bez względu na rozmiar, kolor czy kształt, jakość surowca nie ulega pogorszeniu.

Puszki to najczęściej poddawane recyklingowi opakowania na świecie. W Europie 75% puszek trafia do wtórnego obiegu, w Polsce recyklinguje się ich 8 na 10. Z 65 tys. puszek odzyskuje się tonę cennego surowca, który, po oczyszczeniu i sprasowaniu, przetapiany jest ponownie w hucie aluminium. Z puszek tworzone są wielkie aluminiowe bloki. W jednym takim bloku może znajdować się nawet 1,5 mln sztuk tych opakowań.

W porównaniu z wytworzeniem aluminium od zera, jego recykling pozwala zaoszczędzić nawet 95% energii. Wytworzenie 1t materiału ze złomu puszkowego daje oszczędność energii, jaka potrzebna jest do działania telefonu komórkowego przez cały dzień lub uniknąć emisji CO2 równej przejechaniu samochodem 1,5 km.

Przekazana do recyklingu puszka może trafić ponownie do sprzedaży już w ciągu 60 dni – jako nowe opakowanie, element ekspresu do kawy, telefonu, roweru bądź samochodu.

Stosując dobre praktyki, pozytywnie oddziałujemy na klimat i dbamy o środowisko, włączając się do walki z jego niepotrzebną degradacją. Wpływamy także na zmniejszenie nadmiernego wydobycia surowców naturalnych.

Pamiętajmy – puszki wyrzucamy do pojemników na metale i tworzywa sztuczne.

Wszyscy zyskujemy na recyklingu!

W 99 % ścieki składają się z wody, pozostałe znajdujące się w nich zanieczyszczenia stanowią niewielki procent.
Nieczystości znajdujące się w wodzie występują w różnych formach: stałej, płynnej lub gazowej. Mogą się w nich znaleźć substancje radioaktywne, chorobotwórcze (niebezpieczne wirusy i bakterie) czy środki farmakologiczne np. antybiotyki czy hormony.
Ze względu na dużą szkodliwość biologiczną wszystkich ścieków, przed odprowadzeniem do odbiornika muszą przejść oczyszczenie w oczyszczalniach.

Jakie ścieki wyróżniamy?

Ścieki komunalne – to wszystkie ścieki, trafiające do kanalizacji, niezależnie od ich źródła pochodzenia.

Ścieki (bytowo-gospodarcze) – powstają w trakcie użytkowania cieczy w domach mieszkalnych, budynkach gospodarczych czy miejscach użyteczności publicznej (szkołach, urzędach itp.). Należą do nich zawiesiny (odchody, wydzieliny błon śluzowych zwierząt i ludzi, resztki pożywienia), związki organiczne (cukry, białka, tłuszcze), związki chemiczne (środki do mycia, prania, oleje). Ścieki bytowo-gospodarcze dzieli się na tak zwaną wodę szarą (wszystkie ścieki niepochodzące z toalety, które charakteryzują się małym zanieczyszczeniem bakteriologicznym) oraz wodę czarną (ścieki pochodzące z toalet).

Ścieki przemysłowe – powstają w wyniku procesów zachodzących w zakładach przemysłowych. W zależności od prowadzanej działalności, mogą zawierać zarówno metale ciężkie, jak i drobnoustroje chorobotwórcze. Podzielić je można na organiczne (białka, węglowodany, tłuszcze, oleje, detergenty, produkty naftowe itp.) oraz nieorganiczne (zasady, kwasy nieorganiczne, metale ciężkie itp.).

Ścieki rolnicze – powstają z wód spływających z pól i gospodarstw wiejskich, zawierać mogą zarówno pestycydy i nawozy sztuczne, jak i niebezpieczne zanieczyszczenia organiczne oraz nieorganiczne.

Ścieki opadowe – pochodzą z opadów oraz roztopów, pojawiających się na terenach o utwardzonej i zanieczyszczonej powierzchni (np. tereny przemysłowe, handlowe, miejskie, portowe, lotniska, bazy transportowe, drogi czy parkingi), skąd – za pośrednictwem kanalizacji miejskiej – transportowane są do oczyszczalni.

Wody chłodnicze – to wody podgrzane, używane w procesach produkcyjnych do celów chłodzenia, które powodują tzw. zanieczyszczenie termiczne wód.

Ścieki surowe – to wszystkie rodzaje nieczystości, które trafiają do oczyszczalni i nie zostały jeszcze poddane procesowi oczyszczania.

Ścieki oczyszczone – to całkowicie oczyszczone ścieki, będące końcowym produktem procesów zachodzących w oczyszczalni, które można bezpiecznie odprowadzić do środowiska, np. poprzez przepompowanie ich do naturalnych zbiorników wodnych (rzek, jezior czy zbiorników retencyjnych).

Sposoby oczyszczania ścieków

• Sposoby mechaniczne: przecedzanie, rozdrabnianie, sedymentacja i floatacja.
• Sposoby fizyczno-chemiczne: koagulacja, elektroliza, sorpcja, utlenianie, zobojętnienie, redukcja.
• Sposoby biologiczne: wykorzystanie specjalnie wyselekcjonowanych mikroorganizmów.

Dlaczego należy oczyszczać ścieki?

Nieoczyszczone ścieki zagrażają zdrowiu i życiu ludzi oraz zwierząt, a także środowisku naturalnemu. Przedostając się do niego, mogą nieść za sobą katastrofy ekologiczne, często wieloletnią lub wręcz nieodwracalną degenerację środowiska. Szkodliwe są nie tylko surowe ścieki, ale również opary, które wydzielają zanieczyszczone wody.

Co zyskujemy oczyszczając ścieki?

• eliminujemy ryzyko wystąpienia problemów zdrowotnych,
• zapobiegamy zanieczyszczeniom rzek i wód gruntowych,
• zapobiegamy zanieczyszczeniu powietrza,
• możemy recyklingować oczyszczone ścieki,
• w procesie oczyszczania powstają osady ściekowe, bogate w substancje odżywcze i materię organiczną, które mogą zostać wykorzystane w charakterze nawozów użyźniających glebę (tylko osady oczyszczone z wszelkiego rodzaju toksyn). Więcej o osadzie, który u nas rolnicy mogą otrzymać bezpłatnie, można przeczytać tutaj:
  https://www.pgk.zamosc.pl/osad-sciekowy/

Oprócz typowych związków występujących w wodzie w sposób naturalny, bardzo często trafiają do niej także substancje pochodzące z działalności człowieka. Do najczęściej spotykanych zalicza się: żelazo, mangan, azotany i amoniak. Należą do głównych zanieczyszczeń, które wymagają usunięcia, zanim woda trafi do naszego użytku. Od czystości wody w dużej mierze zależy przecież nasze zdrowie. Dlatego tak ważne jest jej uzdatnianie oraz kontrola jakości nie tylko płynu, ale także sieci dystrybucyjnej, w której krąży, ponieważ jakość wody ma także wpływ na stan instalacji. (więcej…)

Ilość kosmicznych śmieci, pozostawianych w przestrzeni kosmicznej wzrasta z każdą kolejną misją kosmiczną. Obecnie wokół Ziemi krąży ponad 170 milionów kawałków różnej wielkości kosmicznych odpadów, do których należy około 3,5 tysiąca nieczynnych satelitów, stare rakiety oraz 750 tysięcy fragmentów różnych urządzeń, powstałych wskutek rozpadu czy kolizji. Może tam być nawet 9 ton metalowych odpadów. Dryfują bez żadnej kontroli, za to z dużą prędkością, nawet 20 tysięcy km/h.

Śmieci kosmiczne znajdziemy na różnych orbitach: niskiej (LEO), średniej (MEO) oraz geostacjonarnej (GEO), jednak sytuacja najpoważniej prezentuje się na niskiej orbicie okołoziemskiej, gdzie tych obiektów jest zdecydowanie najwięcej. Są także pewne szczególne orbity – na przykład orbita polarna, na której odpadów jest bardzo dużo, w związku z tym występuje największe ryzyko ich kolizji.
Wszystkie odpady oraz powodowane przez nie kolizje stanowią poważne zagrożenie dla Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, satelitów telekomunikacyjnych i obserwacyjnych, oraz nowych, załogowych i bezzałogowych misji.

Z dużym zaangażowaniem tworzone są plany szeroko zakrojonej akcji oczyszczania orbity okołoziemskiej. Usunięcie z niej śmieci jest obecnie jedynym sposobem na zatrzymanie ich rozrastającej się ilości. Rozwiązaniem, które wydaje się być w tym momencie najlepsze, jest wysłanie w przestrzeń satelity przechwytującego. Rozpatrywane są różne sposoby „wyławiania” kosmicznych śmieci: wyposażenie satelity przechwytującego w manipulator (ramię robotyczne) lub sieć do wyłapywania obiektów, albo wykorzystanie mechanizmu zaciskowego, umieszczonego bezpośrednio na satelicie przechwytującym.
Postępują pracuje nad satelitą wychwytującym śmieci, który będzie także umożliwiał serwisowanie innych, działających na orbitach urządzeń.

W ramach projektu ELSA-d, miesiąc temu w przestrzeń kosmiczną wysłana została pierwsza kosmiczna śmieciarka, która sprawdza, póki co testowo, swoje możliwości na orbicie. Ma przechwytywać śmieci i sprowadzać je do atmosfery ziemskiej, w której nastąpi ich całkowite spalenie.
W 2025 roku natomiast, w misji ClearSpace-1, sprzątanie kosmicznych śmieci rozpocznie robot o czterech ramionach, który będzie chwytał odpady i je „zjadał”.

Trzymamy kciuki za wszystkie misje!

Podejście eco-friendly przynosi korzyści nie tylko środowisku naturalnemu, ale także samej firmie: na pewno redukuje koszty, ale także stawia ją w dobrym świetle w oczach pracowników, partnerów biznesowych i klientów. Wiele osób zwraca bowiem uwagę na bycie eko.
Nie jest łatwo od razu stać się ekologiczną alfą i omegą, ale już wprowadzenie najmniejszych zmian ma ogromny pozytywny wpływ na środowisko naturalne.

Co możemy zrobić, aby nasze biuro stało się bardziej eko?

1. Zrezygnujmy z papieru – cyfrowe czasy, dostępność do internetu oraz usług chmurowych pozwalają obyć się bez dokumentów papierowych – zredukujmy je do koniecznego minimum.
2. Drukujmy wydajnie i ekologicznie – oczywiście w trybie oszczędnym, na ekologicznym papierze, pochodzącym z recyklingu. Zadrukowujmy obie strony. Drukarki atramentowe zużywają nawet do 90% mniej energii niż laserowe.
3. Ograniczmy zużycie energii – urządzenia potrzebujące do pracy energii zużywają ją stale, jeśli są podłączone do prądu, nawet, gdy je wyłączymy. Dlatego oszczędniej i bardziej eko będzie wyciągnąć wtyczkę z gniazdka lub wyłączyć listwę zasilającą.
4. Wybierzmy energooszczędny sprzęt kuchenny i biurowy – najlepiej urządzenia wysokiej klasy energetycznej (z symbolem A, A+, A++), posiadające wyłączniki zegarowe i termostaty, które są bardziej eko. W przypadku sprzętu biurowego przyjazne środowisku będą urządzenia ze znakiem Energy Star oraz TCO Development – gwarantują niższe zużycie energii i niską emisję promieniowania.
5. Zapanujmy nad ilością produkowanych w firmie elektrośmieci – kupujmy sprzęt dobrej jakości, który spełni wymagania i posłuży na dłużej, a sprzęt, który naprawdę wymaga utylizacji, oddawajmy do specjalnych punktów odbioru.
6. Wybierzmy dostawców dbających o środowisko naturalne – najlepiej lokalnych i mogących pochwalić się działalnością prowadzoną w oparciu o standardy ekologiczne.
7. Kupujmy na zapas – rzadsze, ale większe zakupy pozwolą zaoszczędzić na opłatach za dostawę, zmniejszą liczbę opakowań oraz pozytywnie wpłyną na ilość wyprodukowanych spalin.
8. Wybierajmy ekologiczne środki czystości oraz artykuły biurowe – pochodzący z recyklingu papier do drukarki, papier toaletowy i ręczniki papierowe z makulatury, długopisy z recyklingowanego plastiku itp…ekologicznych produktów na rynku nie brakuje, wystarczą tylko chęci do ich znalezienia. Papierowe ręczniki można zastąpić również materiałowymi, wielokrotnego użytku.
9. Wodę butelkowaną zamieńmy na kranówkę lub filtrowaną – zmniejszymy w ten sposób ilości plastikowych odpadów, tak trudnych w utylizacji i tak szkodliwych dla środowiska. Istnieje wiele badań potwierdzających możliwość przenikania szkodliwego biosfenolu A z plastiku do wody. Może on powodować zaburzenia w gospodarce hormonalnej oraz nowotwory. W większości przypadków kranówka świetnie nadaje się do picia, bez konieczności gotowania, a jej skład niejednokrotnie jest lepszy niż ten, który znajduje się w wodzie butelkowanej.
10. Zwróćmy uwagę na rodzaj kawy i mleka – wybierajmy kawę organiczną lub z certyfikatem Fair Trade oraz mleko roślinne – ich produkcja dużo mniej obciąża środowisko naturalne i zmniejsza powstawanie śladu węglowego. Zdecydowanie zrezygnujmy z ekspresów na plastikowe kapsułki, lepiej zastąpić je urządzeniem przelewowym lub zaparzyć kawę w dzbanku.
11. Gotujmy tylko tyle wody, ile nam potrzeba, a wybierając czajnik elektryczny, zdecydujmy się na taki bez spirali grzejnej w środku, a z elementem grzewczym wbudowanym w dnie, gdyż szybciej zagotuje wodę, którą w całości będzie można wykorzystać, zużyje także mniej energii.
12. Zakupmy pojemniki do segregacji odpadów, oznaczmy je odpowiednio, przeszkolmy pracowników i zachęcajmy ich do codziennego sortowania śmieci.
13. Ograniczmy korzystanie z klimatyzatorów, wiatraków elektrycznych i ogrzewania.
14. Zainwestujmy w rośliny – pełnią ważne funkcje nie tylko w domu. Są przyjemne dla oka, nawilżają powietrze oraz oczyszczają je, poprawiając dzięki temu produktywność pracowników nawet o 15%. Potrafią obniżyć temperaturę w pomieszczeniu nawet o 10%. Warto dobrać odpowiednie odmiany, na przykład neutralizujące promieniowanie emitowane przez urządzenie elektroniczne. Pod poniższym linkiem kilka podpowiedzi, na jaki rośliny zwrócić uwagę:
    https://www.pgk.zamosc.pl/aktualnosci/dlaczego-warto-miec-rosliny-w-domu/
15. Korzystajmy ze światła słonecznego częściej niż ze sztucznego oświetlenia.
16. Zdecydujmy się na oświetlenie LED – najlepiej takie, które samo reguluje intensywność i barwę światła w zależności od pory dnia, pory roku czy pogody. Żarówki LED są o 75% bardziej oszczędne niż zwykłe i o wiele bezpieczniejsze niż np. tradycyjne jarzeniówki.
17. Zadbajmy o instalacje sanitarne – uszczelnijmy cieknące krany, nieszczelne spłuczki, te ostatnie wymieńmy na takie z dwustopniowym przyciskiem.

PLA – Polysctic Acid – polilaktyd to bioplastik. Jest polimerem otrzymywanym na drodze biologicznej syntezy kukurydzy, buraków cukrowych, ziemniaków lub trzciny cukrowej lub chemicznej syntezy ropy naftowej.
Polilaktyd wytworzony na drodze biologicznej syntezy jest biodegradowalny, natomiast uzyskany w drodze chemicznej syntezy, z półproduktów odnawialnych, takich jak: aldehyd octowy, etanol, acetylen czy pochodne ropy naftowej – da mieszaninę, której czas degradacji jest znacznie dłuższy i trudniejszy.

PLA zyskuje coraz większą popularność, ponieważ jest termoplastyczny, ma dobre właściwości mechaniczne, nie jest toksyczny i posiada właściwości biodegradowalne. Jego produkcja pochłania o 70 % mniej energii niż produkcja plastiku typu PET. PLA znalazł zastosowanie w wielu dziedzinach: w medycynie i weterynarii (np. implanty dentystyczne, cewniki, szwy, śruby ortopedyczne), w inżynierii tkankowej, farmacji, a także w przemyśle opakowaniowym i włókienniczym (PLA jest przyjemny w dotyku, jak wełna czy bawełna, odznacza się niewielką absorbcją wody, co sprawia, iż świetnie nadaje się do produkcji odzieży sportowej). Polilaktyd nie jest łatwopalny i nie powoduje wydzielania dymu. Jest bardzo lekki, odporny na promieniowanie UV i zapewnia rewelacyjne odwzorowanie barw, co sprawia, że świetnie sprawdza się np. w roli filamentu do drukarek 3D. Z PLA produkuje się meble zewnętrzne, folie ogrodnicze, biodegradowalne doniczki, degradowalne worki na śmieci, torby, siatki na owoce i warzywa, jednorazowe sztućce, talerze, tacki, opakowania do dań na wynos itp. Należy jednak pamiętać, że naczynia z PLA są wrażliwe na wysoką temperaturę, powyżej 60 st. C, zatem mogą być stosowane tylko do żywności chłodnej i w temperaturze pokojowej. Naczyń nie należy przechowywać w temp. powyżej 35 st. C i wystawiać na bezpośrednie działanie słońca, a w lodówce powinny być ustawiane na najniższej półce. Są też mało odporne na uszkodzenia mechaniczne.

Jak rozpoznać PLA?

Polilaktyd jest połyskliwy i przezroczysty, podobnie jak inne tworzywa, więc rozpoznanie go nie jest łatwe, zwłaszcza, że oznaczany jest symbolem 07 – Other, pod którym znajdują się także inne rodzaje tworzyw, w tym te nieprzystosowane do kontaktu z żywnością (np. zawierające toksyczny Bisfenol A).

Czy PLA nadaje się do kompostowania?

Według naukowców – nie do końca, chociaż jest reklamowany przez producentów jako w 100% biodegradowalny. Aby móc rozłożyć PLA trzeba zadbać o odpowiednie warunki, z wykorzystaniem specjalnych enzymów. Produkt z PLA wrzucony do przydomowego kompostu, przy temperaturze 50-60 st. C i dużej wilgotności, będzie się rozkładał 45-60 lat.

Gdzie wyrzucać bioplastik?

Prace nad biodegradacją polilaktydu trwają, ale póki co, najlepiej wyrzucać go do pojemników na tworzywa sztuczne i plastik.

Symbol eko spotkać można na wielu opakowaniach, również plastikowych. W ekologiczny trójkąt wpisana jest wtedy dodatkowo cyfra od 1 do 7, która oznacza, z jakim rodzajem plastiku mamy do czynienia. Nie każde bowiem opakowanie wykonane z tego tworzywa naprawdę nadaje się do ponownego wykorzystania.

Co oznaczają poszczególne cyfry?

1 – PET/PETE – politereftalan etylenu – wykorzystywany do produkcji butelek na napoje, jednorazowych naczyń czy do produkcji polarów. PET należy do jednych z najbezpieczniejszych tworzyw sztucznych, o ile nie jest wystawiony na wysokie temperatury. Nie wolno go podgrzewać ani pozostawiać na słońcu, gdyż zawarty w nim trójtlenek antymonu, środek zmniejszający palność, może łatwo przeniknąć do napoju. PET nie wolno również ponownie używać, ponieważ jego porowata struktura ułatwia bakteriom gromadzenie i namnażanie się na powierzchni, a to z kolei może być źródłem wydzielania szkodliwych związków chemicznych, wpływających negatywnie na układ hormonalny. Nadaje się do recyklingu i produkcji nowych opakowań, o ile jest transparentny (bezbarwny, zielony i niebieski).

02 – PE-HD – polietylen wysokiej gęstości – używany w produkcji butelek na mleko, niemowlęcych butelek na mleko, pojemników do przechowywania żywności, zabawek, opakowań chemii gospodarczej, rur czy kontenerów na śmieci. Jest jednym z najbezpieczniejszych tworzyw sztucznych, jego prawidłowe użytkowanie nie wiąże się z problemami zdrowotnymi, a PE-HD doskonale nadaje się do wielokrotnego wykorzystywania i do recyklingu.

03 – PVC – polichlorek winylu – stosowany jest do produkcji folii spożywczej, zasłon prysznicowych, wnętrz samochodów, zabawek basenowych, wegańskich skór, strzykawek, płyt winylowych, wykładzin, rur czy stolarki okiennej. Może wydzielać toksyny i jest szkodliwy dla zdrowia, może wpływać negatywnie na gospodarkę hormonalną. Nadaje się do recyklingu tylko w przypadku odpadów budowlanych.

04 – PE-LD – polietylen niskiej gęstości – stosowany do produkcji torebek foliowych i innych opakowań spożywczych, np. butelek na ketchup i musztardę, toreb na zakupy, folii bąbelkowej, wodoodpornej wewnętrznej wyściółki kubków do kawy czy kartonów z mlekiem. Jest obojętny fizjologicznie, jednak mniej bezpieczny niż tworzywa 02 i 05, może być używany powtórnie. Tworzywo to bardzo trudno przetworzyć, dlatego jego recykling jest nieopłacalny.

05 – PP – polipropylen wielokrotnego użytku – wykorzystywany jest w produkcji opakowań na jogurty, opakowań na margaryny, sery, w produkcji zakrętek do butelek czy opakowań na leki. Jedno z najbezpieczniejszych tworzyw sztucznych, podatne na zgrzewanie. Bez obaw można je umieszczać w kuchence mikrofalowej i zmywarce. Niektóre zakłady recyklingowe akceptują PP, jednak nadal w dużych ilościach zalega on na wysypiskach.

06 – PS – polistyren – produkuje się z niego styropian, jednorazowe kubeczki na kawę, styropianowe kubki, pokrywki do kubków, opakowania na jedzenie na wynos, sztućce jednorazowe. Polistyren zawiera toksyczne substancje, takie jak styren i benzen, które są bardzo niebezpieczne dla ludzkiego zdrowia, może zwiększać ryzyko zachorowania na raka. Nie powinien być stosowany do produkcji opakowań na żywność. Jego recykling jest nieopłacalny.

07 – O – other/inne – inne tworzywa, niebezpieczne dla zdrowia ze względu na możliwość występowania w nich bisfenolu A (BPA), chyba, że zawierają informację: BPA FREE lub BPA 0%. BPA może zwiększać prawdopodobieństwo zachorowania na depresję, Alzheimera czy schizofrenię. Tego tworzywa nie można używać w kuchenkach mikrofalowych. Może być mieszaniną różnego rodzaju tworzyw sztucznych. Przedmioty z tym oznaczeniem po wykorzystaniu zazwyczaj trafiają na wysypisko.

Jedynie plastik 1 i 02 nadają się bez zastrzeżeń do recyklingu. Pozostałe typy odpadów od 03 do 07, z uwagi na ich znikomą lub ujemną wartość przetwórczą, są przyjmowane do zakładu, ale nie poddaje się ich ponownemu przetworzeniu.

Informacje dotyczące rodzaju tworzywa sztucznego znajdują się na każdym opakowaniu. Warto je znać i używać produktów zgodnie z przeznaczeniem, by nie narażać swojego zdrowia i nie szkodzić nadmiernie środowisku.

22 kwietnia to Światowy Dzień Ziemi. W naszym kraju obchodzimy go od 1990 roku, a pierwsze swoje święto Ziemia miała w 1970 roku w Stanach Zjednoczonych.
Ten dzień to doskonały moment na przypomnienie wszystkim, jak ważna jest postawa ekologiczna, ile dobrego możemy zdziałać dbając o czystość planety, która jest przecież domem nas wszystkich. Edukujmy ekologicznie społeczeństwo – wychowanie dzieci, młodzieży, a także dorosłych w duchu poszanowania środowiska naturalnego jest niezwykle ważne.

Jak dbać o Ziemię, nasz wspólny dom?

Kilka podpowiedzi zawarliśmy tutaj:
https://www.pgk.zamosc.pl/aktualnosci/eko-zachowania-chronia-srodowisko/
Nie zapominajmy o ograniczeniu szkodliwej chemii w naszych gospodarstwach domowych, można zastąpić ją ekologicznymi środkami własnej produkcji. Mamy kilka sprawdzonych przepisów:
https://www.pgk.zamosc.pl/aktualnosci/eko-srodki-czystosci-jak-zrobic-w-domu/
Bardzo istotne jest także wspieranie lokalnych producentów żywności, dzięki temu ograniczamy niezwykle szkodliwy ślad węglowy, o którym pisaliśmy na naszym blogu. Pomocny będzie klimatarianizm. Co to takiego? Poczytajcie tutaj:
https://www.pgk.zamosc.pl/aktualnosci/klimatarianizm-dieta-dobra-dla-ziemi/

22 kwietnia wiele osób stara się zrobić coś pozytywnego dla Ziemi. PGK również przyłącza się do tych działań. Każdy zakład dostał swoją własną eko – misję:

• Pracownicy Regionalnego Zakładu Zagospodarowania Odpadów w Dębowcu wykonają nowe nasadzenia w pasie zieleni wokół Zakładu. Posadzonych zostanie 500 brzóz oraz 1.000 świerków. Drzewa wpłyną na poprawę jakości powietrza, a co za tym idzie, na komfort życia mieszkańców.
• Pracownicy Administracji z ul. Kruczej posprzątają dwa mosty: przy ul. Sadowej oraz przy ul. Szczebrzeskiej.
• Pracownicy Oczyszczalni Ścieków zbiorą odpady z terenu zielonego pomiędzy ogrodzeniem a ul. 1 Maja, a także z brzegu rzeki, po stronie oczyszczalni, na odcinku od mostu przy ul. 1 Maja do zrzutu ścieków do odbiornika i 100 m poniżej zrzutu.
• Pracownicy Zakładu Wodociągów i Kanalizacji posprzątają tereny zielone przy ul. Kruczej.
• Pracownicy Zakładu Transportu Odpadów sprawią, że myjnia samochodów transportujących odpady zabłyszczy świeżością i czystością.

Zachęcamy do bycia eko!

Pomocna w redukcji ilości odpadów staje się zasada „Cztery R”.

„Cztery R” pochodzi od angielskich słów:

• Refuse – Odrzuć,
• Reduce – Zmniejsz,
• Reuse – Użyj ponownie,
• Recycle – Odzyskaj.

Zasada „Cztery R” to zbiór wskazówek, w jaki sposób zmniejszyć produkcję i rozsądnie zarządzać wytworzonymi przez nas odpadami. Jest drogowskazem dla tych, którzy naprawdę dbają o planetę i przejmują się stanem środowiska naturalnego. Wymaga konsekwentnego postępowania, co początkowo może nie jest łatwe, ale z czasem wchodzi w nawyk i staje się naturalnym działaniem, przynoszącym korzyści nam wszystkim.

Jak stosować zasadę „Cztery R” w codziennym życiu?

Refuse – mówimy kategoryczne NIE wszystkim jednorazowym tworzywom sztucznym: kubeczkom, talerzom, sztućcom, słomkom, plastikowym torbom, opakowaniom itd. Ich średnia żywotność wynosi kilka minut, a rozkładają się kilkaset lat. Zastępujemy je artykułami wielokrotnego użytku lub biodegradowalnymi, a jeśli już koniecznie musimy użyć tworzyw sztucznych, sprawdzamy, czy nadają się do recyklingu i wyrzucamy je po wykorzystaniu do odpowiedniego pojemnika. Rezygnujemy z ulotek i gadżetów reklamowych.

Reduce – nie zapisujemy się do newsletterów, których nie czytamy, będąc na zakupach zastanawiamy się, czy naprawdę dana rzecz jest nam potrzebna, nie kupujemy za dużo, a jedynie konieczne minimum – bardzo pomocna może okazać się lista zakupów. Robiąc zakupy, rezygnujemy z wody butelkowanej na korzyść kranówki lub kupujemy urządzenie do jej filtrowania, warzywa pakujemy w siateczki materiałowe, wędliny, mięso – w papier, produkty sypkie w pojemniki szklane itd.

Reuse – opakowania, najlepiej z materiałów pozbawionych mikrowłókien syntetycznych, wykorzystujemy najdłużej, jak to możliwe, zniszczone rzeczy naprawiamy lub zmieniamy ich przeznaczenie, a te w dobrym stanie, których już nie potrzebujemy – oddajemy innym.

Recycle – segregujemy odpady już w naszych domach, wyrzucając je do odpowiednich pojemników. Dzięki temu przyczyniamy się do ich ponownego przetworzenia i wykorzystania, zmniejszamy też zużycie surowców naturalnych.

Istnieje również zasada „Pięć R”. Tym piątym „R” jest ROT – Kompostuj, czyli wyrzucaj odpady biodegradowalne do swojego domowego kompostownika, w którym przetworzysz je na kompost dla własnych roślin lub wrzucaj je do pojemnika BIO, z którego zostaną zabrane i zamienione w kompostowni na wartościowy nawóz, zamiast zalegać na wysypisku i zatruwać otoczenie.

Zacznijmy żyć bardziej ekologicznie!