O czym mówi wartość odżywcza produktów?

Wartość odżywcza to informacja o ilości energii oraz składników pokarmowych (białka, węglowodanów z wyszczególnieniem cukrów, tłuszczy z wyszczególnieniem kwasów tłuszczowych nasyconych oraz soli), jakich dostarcza konkretny produkt.
Producent obowiązkowo podaje na opakowaniu ilość składników pokarmowych na 100 g/ml produktu, jednak wielu z nich robi to również dla konkretnej porcji danego produktu, np. dla 1 sztuki chrupkiego pieczywa czy wafelka o wadze 37 g. Podaje także na opakowaniu informację, ile sugerowanych porcji znajdziemy wewnątrz.

Nie każdy produkt musi zawierać wykaz składników i wartości odżywczych. Informacji o składzie nie trzeba podawać w przypadku: świeżych warzyw i owoców, wody gazowanej, octu, gumy do żucia, drożdży, sera, masła, zsiadłego mleka, śmietany, śmietanki, jednoskładnikowych środków spożywczych, w przypadku, gdy nazwa produktu jednoznacznie umożliwia identyfikację obecnego składnika.

Do produktów zwolnionych z podawania wartości odżywczych należą: sól, przyprawy, zioła, słodziki stołowe, naturalne wody mineralne, produkty pakowane w miejscu sprzedaży, produkty sprzedawane bez opakowania, „luzem”, produkty nieprzetworzone (np. świeże owoce i warzywa), suplementy diety, środki spożywcze wymienione w przepisach o żywieniu.

Co wchodzi w skład informacji o wartości odżywczej?

Informacje obowiązkowe:

• Wartość energetyczna
• Tłuszcz
• Kwasy tłuszczowe nasycone
• Węglowodany
• Cukry
• Białka
• Sól

Informacje uzupełniające, których podanie nie jest konieczne: kwasy tłuszczowe jednonienasycone, kwasy tłuszczowe wielonienasycone, alkohole wielowodorotlenowe, skrobia, błonnik, witaminy, składniki mineralne

Coraz częściej producenci wykazują w tabelach zawartość witamin i składników mineralnych, kwasów tłuszczowych jednonienasyconych i wielonienasycone czy błonnika, a także % RWS czyli Referencyjne Wartości Spożycia. RWS to ilości składników odżywczych, które powinny być każdego dnia dostarczane organizmowi dorosłego, statystycznego człowieka, w celu zaspokojenia przeciętnego zapotrzebowania na energię i składniki pokarmowe.

Przykład:
RWS dla węglowodanów, dla przeciętnego konsumenta wynosi 260 g, co oznacza, że konsument nie powinien w ciągu całego dnia spożywać ich więcej. Z etykiety wiemy, że w 100 g chleba graham znajduje się 41 g węglowodanów. Jeśli zjemy 4 kromki (120 g), to ilość węglowodanów, jaką spożyliśmy wynosi 49,2 g. Do końca dnia możemy w związku z tym zjeść jeszcze 210,8 g węglowodanów.

Oświadczenia żywieniowe i zdrowotne

W celu podkreślenia zalet swojego produktu, a co za tym idzie zachęcenia konsumenta do zakupu, producenci coraz częściej umieszczają na etykietach środków spożywczych informacje dotyczące szczególnych właściwości żywieniowych i/lub zdrowotnych produktu lub jego składników. Są to oświadczenia. Dzielimy je na:

• oświadczenia żywieniowe, które stwierdzają bądź sugerują, że dana żywność ma szczególne właściwości odżywcze ze względu na energię lub składniki odżywcze w niej zawarte lub takie, które w niej nie występują.
  Przykłady oświadczeń żywieniowych: „Bez dodatku cukrów”, „Zmniejszona wartość energetyczna”, „O obniżonej zawartości tłuszczu”, „Nie zawiera soli”.
  Tutaj jednak też należy być czujnym, bo chociaż producent umieszcza oświadczenie, że “produkt bez dodatku cukru”, oznaczać to może często, że do produktu cukru nie dodano. Mimo to, może on mieć w swoim składzie cukry proste, które naturalnie występują np. w owocach.
• oświadczenia zdrowotne to te, które stwierdzają czy dają do zrozumienia, że istnieje związek pomiędzy kategorią żywności, daną żywnością lub jednym z jej składników a zdrowiem.
  Przykłady oświadczeń zdrowotnych: „Wspiera prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego i serca”, „Dla czystych i białych zębów.”
  Jak w przypadku oświadczeń żywieniowych, przy tych zdrowotnych także jesteśmy czujni i czytamy skład produktu.